3.1.04

Hún á ammæli í dag

Sunna, fagra æðislega kærastan mín á ammæli í dag. 18 ára gömul að þessu sinni en eins og allir vita er það minn uppáhaldsaldur og svo skemmtilega vill til að það er einnig hennar uppáhaldsaldur. Og þótt hún sé einu ári eldri en í gær þá er hún alveg jafn falleg og skemmtileg.
Til hamingju með ammælið, Sunna!!!
Óli Njáll  18:18| link

Idolbull

Einhverra hluta vegna eyðir maður nú sumum föstudagskvöldum í að horfa á Idol á Stöð 2. Í raun ætti maður alls ekki að gera það enda tómt bull og vitleysa þar á ferðinni. Reyndar ágætis efni en dómarar keppninnar eru farnir að reyna ansi vel á þolrif mín. Reyndar skal taka það fram að Þorvaldur Bjarni er fínn og ekkert upp á hann að klaga. Aðra sögu er hins vegar að segja af Bubba og Siggu. Þau tvö hafa fyrir löngu ákveðið hvern þau vilja sjá vinna og fara ekkert leynt með það. Anna Katrín skal sigra í þessari keppni. Nú er svo sem allt í lagi að þau haldi með einhverjum en ekki að þau séu hlutdræg í dómum sínum. Alla keppendur á að gagnrýna jafnt og það sama á að ganga yfir þau öll.

Eitt áþreifanlegt dæmi um þetta var t.d. í gær þegar þessi ágæta Agureyrarmær söng á afskaplega karakterlausan og leiðinlegan hátt ágætt lag Eltons Johns úr Lion King. Þorvaldur Bjarni og prýðisgóður gestadómari, Þórunn Lárusdóttir, gagnrýndu en hin tvö fíflin hins vegar dásömuðu þetta í hástert. Þetta er óþolandi.

Annars var þátturinn í gær nokkuð misheppnaður. Þemað var söngleikir en aðeins einn keppandi var að taka þátt í því, Karl Bjarni, sem var frábær í sínu Grease atriði. Hin fjögur voru öll bara að syngja eins og venjulega. Engin leikræn tjáning eða innlifun. Og svo var Tinna Marína kosin út sem var náttúrulega tóm þvæla. Ástæðan er nokkuð augljós. Tinna var nefnilega strax á eftir Önnu Katrínu. Dómararæksnin vissu náttúrulega að frammistaða Önnu var léleg, þau ákváðu því að gagnrýna Tinnu, algerlega ómálefnalega, til þess að bjarga sinni manneskju. Og það tókst þar sem umsagnir dómara hafa nefnilega töluvert að segja þegar kemur að vali áhorfenda. Til hamingju, Bubbi og Sigga.
Óli Njáll  10:23| link ------------------

2.1.04

Blogg í skammdeginu

Áfram skal haldið með frásögnina af jólaævintýrum Óla Njáls og fylgifiska hans í lífinu.
Þorláksmessuskatan sígilda var alls ekki snædd þann 23. desember heldur þann 21. desember. Þessi nýbreytni er svo sem ágæt þar sem á messu heilags Þorláks snæddum við Sunna í Granaskjólinu, hangikjöt með uppstúf og vitanlega grænar baunir og allt tilheyrandi. Skatan var líka alveg jafn góð þótt borðuð hafi verið tveimur dögum of snemma.
Ekki hélt Óli Njáll í kirkju á þessum jólum enda ekki venja á þeim bænum. Rámar þó í miðnæturmessu fyrir allnokkrum árum síðan. Það var nú meiri andskotans húmbúkksvitleysan, sálmagaul um miðjar nætur. Slíkt verður ekki endurtekið. Kirkjur og kristin trú skipa engan sess í jólunum nema hjá þeim örfáu sannkristnu þjóðkirkjusálum sem á klakanum leynast. Þó má ekki gleyma ágætlega stórum hópi hræsnara sem þykist trúa á himnafeðgana og hyski þeirra í 13 daga jóla. Fyrir mér eru jólin gleðistund algerlega án trúarlegra óþæginda. Það þarf ekkert kraftaverk til að réttlæta það að taka nokkra daga frí, borða góðan mat, gefa gjafir og fitna, hvað þá lygasögu um hreina mey í Palestínu fyrir 2000 árum síðan.
Jólin liðu að þessu sinni án stórvægilegra fjölskylduboða en ritari þessa bloggs er svarinn andstæðingur slíkra samkoma. Þær eru ávallt slæmar, tengist það sennilega hatri undirritaðs á öllum skyldufögnuðum. Í fjölskylduboðum sem og öðrum stórum veislum er oft samankomið mikið af góðu fólki í furðulegri stemmingu og þar er sjaldnast fjör þrátt fyrir góðan ásetning viðstaddra.
Svipað dæmi með skyldufagnaði eru áramótabæjarferðir. Nú eru áramótin stærasta hátíð ársins að mínu mati og stærri en sjálf jólin. Á áramótunum borðar maður besta mat í heimi með besta eftirrétt í heimi, slappar af, spilar og skýtur upp rakettum. Á eftir skal síðan ætíð halda í gleðskap í heimahúsi. Margir hafa þó þann háttinn á að hrein nauðsyn sé að mæta í bæinn eða á einhverja ofurstóraskemmtun eða dansleik þessa nótt. Fásinna mikil þar á ferð. Í bænum er fullt af fólki sem er þar statt einvörðungu af þeim sökum að það heldur að það tilheyri að vera þar á þessari stund. Stemmingin er þar hins vegar súr, allt er helmingi dýrara en venjulega, allir skemmtistaðir troðfullir og göturnar pakkaðar af útúrdrukknum 15 ára unglingum. Partý í heimahúsum eru hins vegar mikið meira stuð og ég mætti í eitt slíkt. Vesturgata 53 rokkaði feitt um þessi áramót og heiðursverðlaun fyrir vasklega framgöngu fær Jóhannes Runólfsson. Að öðru leyti voru áramótin einnig vel heppnuð, góðar ragettur og tilheyrandi. Nema kannski djöfuls bomban sem sprakk yfir okkur pabba í 10 feta hæð. Það var anticlimax.
Í jólakrikketumfjöllunninni minni steingleymdi ég að minnast á frækilega frammistöðu Pakistana sem lögðu Nýja Sjáland að velli um jólin. Aðalmaðurinn þar var enginn annar en Shoaib Akhtar sem var fáránlega góður að vanda. Hann verður einmitt aftur með Durham næsta sumar.
Svo maður endi þetta með orðum meistara Bruce Willis sem ég horfði á í imbanum í gærkveldi: jibbíkajey motherfucker!!!

Óli Njáll  15:09| link

MMIV

Jæja, árið 2004 bara byrjað og kominn rúmur hálfur mánuður frá síðasta bloggi. En með nýju ári er von á tíðara bloggi.
Jólin voru fín í fyrra. Góður matur, góðir pakkar. Enginn þó jafngóður og hin kynngimagnaða krikketkylfa sem ég fékk frá Sunnu ásamt kylflahönskum. Einnig fékk ég ágætis buxur frá henni. Aðrar góðar gjafir má svo sem einnig minnast á: Töfrasproti(jamm, svona eldhústæki), matardiskar, djúpir diskar, skálasett, Söguatlas, Best of Boney M(geisladiskur), rafmagnstannbursti, Zirh snyrtidótssett, ilmvatn, konfektkassi, Thatcher bolur og furðuleg bók sem nefnist Kæfusögur. Sumt af þessu fengum við sunna reyndar saman, og reyndar einhvað fleira s.s. matvinnsuvél.
Ljóst er að krikketkylfan mun fljótlega gera mig að besta batsmanni Íslands, enda verða stífar æfingar á þessu ári. Ekki veitir af þar sem fyrirhuguð er krikketferð til Englands í sumar og ekki gerir maður sig að athlægi fyrir framan tjallann. Annars eru jólin tími krikketáhugamannsins. Fullt af testum í gangi um þessar mundir. Stutt er síðan England tapaði sinni seríu gegn Sri Lanka þar sem meistari Murali fór á kostum. Þau úrslit komu svo sem ekki mikið á óvart en mikið hrós eiga tjallarnr skilið fyrir baráttu til síðasta manns. Vestur Indíur eru búnar að láta kjöldraga sig í Suður Afríku að undanförnu. Ekki kemur það mikið á óvart og fátt hafa þeir sér til málsbóta ef undan er skilin Brian Lara sem er góður gaukur. Síðast en ekki síst má nefna seríu Ástralíu og Indlands en þar er staðan 1-1 eftir 3 test og það fjórða og síðasta stendur nú yfir. Og loksins í nótt sýndi meistari Tendulkar sitt rétta andlit og bombaði Ástalina til helvítis. Indland stendur í 290/3 eftir fyrsta dag. Ekki amalegt það. Er Steve Waugh að tapa í sínum hinnsta landsleik? Það væri nú sorglegt fyrir þann mikla krikketjöfur. En ekki myndi ég gráta það, enda eru Ástralir óþolandi góðir og bara gaman að sjá þá tapa.
OG já, til hamingju með jólin og nýtt ár!!!
Óli Njáll  13:11| link ------------------